Heb nog maar een paar berichtekes gepost, maar de beleefdheid vraagt dat men zich toch eerst eens voorstelt. Ne hele boterham...
Ben Wim, men noemt mij al jaren om ??n of andere duistere reden Piewie, ben 37 en woon in Scherpenheuvel. Mijn vrouw en ik zijn beiden zelfstandig. Al 15 jaar samen, twee kindjes, jongen van 2 jaar en meisje van 1 maand.
Van zo lang ik mij kan herinneren, ben ik gepassioneerd door motoren (de tweewielers dan). Met mijn eerste bijeengewerkte centen heb ik dan ook direct een moto aangeschaft. Daar zit ik nu al aan nummer 3: Yamaha Fazer 1000 (na een R6 en een FZR). Circuitrijden met de motor is mijn grootste passie. Geen competititie evenwel, 'k ben te laat begonnen en dus te oud om nog mee te kunnen (lees: durven) met al dat jong geweld. Ik vrees wel dat ik beter met de motor rijd dan met de auto, wegens de nodige cursuskes links en rechts en de vele circuitervaring. Nu, wat je daar opdoet kan je ook deels omzetten in een defensieve rijstijl met de wagen.
Wagen? Tja, lang met oude brol rond gereden. Jaren met een Citroen Visa tweecilinder (weggedaan toen ie 18 jaar oud was), daarna jaren met een Peugeot 206. Moet zeggen dat die oude brol nog het meest betrouwbaar is.
Dit jaar bood zich eindelijk de mogelijkheid aan om een nieuwe wagen enkel voor mezelf aan te schaffen. De vrouw reed inmiddels rond met een "familievriendelijke" auto (lees: monovolumeke). Dus ik kon het kleiner gaan zoeken. Ik zit namelijk een groot deel van mijn tijd alleen op de weg. Dus: een kleine, en - ego?stisch als ik ben - leuke wagen. Gezien ik veel bij klanten kom, en ge kent de mensen - 't eerste waar ze naartoe kijken is de auto waarmee je afkomt (te klein, "die doet geen goede zaken", te groot, "die verdient te veel"), moest het ook nog een origineel ding zijn.
En na lang zoeken, lezen (danku mini2 forum), en testrijden ben ik dan op de Mini gevallen. Bleef de keuze: One, Cooper of S. Wel, rekening houdend met de hedendaagse heksenjacht, en met de hedendaagse verkeerssituatie, leek 90 pk me meer dan zat genoeg. Er is nog altijd de moto, en op circuit kan ik me voor de volle 100% legaal ?n veilig uitleven. Dan maar de One gekocht, wel in het geel, want dat past bij het kleur van de zaak. Meer moet dat niet zijn, niet?
Heuuu, maar dat ding rijdt zo leuk, vooral in de bochten dan, dat het erom smeekt om wat toeren te mogen draaien, om snedig uit de hoek te komen. Ik besefte dus al snel dat ik voor mezelf toch wel zou kunnen leven met iet wat meer pk (gaat men nu mijn banden laten platlopen wegens politiek en op vlak van milieu incorrect zijnde?
). Heb dus nu de Cooper pk's zitten. De MCS zou mij nog beter liggen.
En wat mijn visie op verkeersveiligheid betreft: grote voorstander van veilig verkeer, maar niet op de manier zoals het nu voorgesteld en uitgewerkt wordt.
M.i. moet de verkeersopleiding veel beter zijn. Veel mensen hebben nog nooit in hun leven een noodstop geprobeerd/gedaan bij 120 kmh. Hoe kun je dan verwachten dat ze dit plots gaan kunnen als het echt nodig is? Veel mensen schatten m.i. verkeer volledig verkeerd in (rijden met de paardebril op), bumperkleven, geen voorrang geven (dat laatste is een echte pest aan het worden!), geen pinkers gebruiken, onvoldoende kennis van de wegcode, enz...
Verder zie ik het huidige boetebeleid in eerste instantie als een mooie inkomstenbron voor de staat. Echt gevaarlijke handelingen worden maar zelden beboet (cfr. voorrang en afstand houden).
Het teveel aan verkeersborden is een grote bron van irritatie. De helft van de tijd weet je niet meer hoe snel je waar mag rijden, als je het verkeer tenminste goed in de gaten wilt houden.
Dus: ik hou ervan om er eens stevig aan te hangen, aan het gas, maar dan op een veilige manier (de juiste plaats en het juiste moment).
Genoeg geluld over mezelf en mijn ideologie?n, terug naar waarvoor we hier zijn: Mini, een aanrader!
Greetz,
Piewie