Deze morgen was het voor mij dan eindelijk zo ver….
Voor de eerste keer rijden met de R56.
Afspraak om 10.00 u in Sint Niklaas bij De Schepper.
Ik moet zeggen dat ik zelfs wa zenuwachtig was.
Tja, dit was nu wel concurrent nummer 1 voor mijn S’je, dus je weet nooit met welk gevoel je uit de nieuwe mini gaat stappen….
Ik had mij wel voorgenomen om de twee minis te vergelijken zoals ze van de band zijn gerold. Kwestie van een vergelijkbare basis te hebben om mij ergens op te kunnen baseren.
Een Cooper S in laser blue met witte bonnet stripes en het Aero pack stond op mij te wachten met 859 km op de teller. Ik moet zeggen dat ik hem vooraan best wel ok vind maar die achterbumper….man, man, man. Waar halen ze het????
Soit, het interieur kan mij nog steeds bekoren. Ook de gebruikte plastics staan mij zeker aan (met uitzondering van die zilverkleurige “fisher price” gezwellen). De zetels zitten goed en zien er fantastisch uit. Het stuur met de nieuwe vormgeving van de drie spaken is mooi, alleen voelt het leer iets minder aangenaam aan. De aanwezige displays zien er modern, overzichtelijk en heel strak uit, met veel meer info op hetzelfde moment dan vroeger (km, dagteller, snelheid, temp, uur,…). De versnellingspook is iets te groot naar mijn goesting maar daar bestaan betaalbare oplossingen voor…Over het algemeen dus pikfijn in orde….dus bollen maar
Starten die motor…starten die motor...STARTEN DIE MOTOR…..
Ooops, hij draait al. Onvoorstelbaar hoe stil de motor stationair draait. Even aan het gas komen en hij klimt heel gewillig in toeren met daarbij stelselmatig meer sound, maar steeds heel beschaafd. Zelfs wat te beschaafd. Als je naast de auto staat en je hoort hem draaien lijkt het net een 1000’tje. Je hebt niet de indruk dat er hier 163 pk’s onder de motorkap zitten…. Bizar toch
Dan de sound zelf…. Mijn eerste zware ontgoocheling!!!!
Hij klinkt gelijk een peugooke. Ni meer of ni minder. Als er nu één ding is dat ik mij nog goed herinner van mijn testrit met den R53 was het de sound wel. Ik was overdonderd. Echt een rallycar. Daar blijft nu niks van over. Jammer!
Bij het wegrijden zelf viel mij ook onmiddellijk op dat de koppeling heel licht is en vrij laat “pakt”, maar dat went wel snel. Na drie keer met overdreven veel gas vertrekken bent ge der mee weg….Remmen doet hij naar behoren. Ik had de indruk dat ze wel iets meer “bijten” dan vroeger, maar dat was ook wel nodig.
Het schakelen is echt een openbaring!!! Zo vlot en direct. Niet dat de mijne ni goed schakelt, maar deze schakelt echt subliem. SUPER
Dan maar enkele bochtige slechte wegjes opzoeken….
Daar merk je wel dat men alle piepjes en kraakjes er toch niet uitgekregen heeft. Het dashboard en de dakbekleding lieten van zich horen…grrrrrr Dan vraag ik mij toch wel af wat men bedoelt met betere “building quality”… Het bochtenwerk zelf doet hij nog altijd als voorheen. Houdt mooi zen lijn en is erg stabiel. Alleen…..wooooooow overhellen dat hij doet, het heeft gene naam (de verkoper wist mij niet te vertellen of er nu de standaard of sportophanging op zat). Ik werd er zowa zeeziek van (das wel wat overdreven zenne). Dat is toch ook niet meer “het” kartgevoel van voorheen eerder een zwalpend bootje.
Oneffenheden zijn nu echter geen beletsel meer voor een vlotte rijstijl. Alles wordt mooi weggeveerd. Of dat dit nu een goede zaak is of niet moet iedereen zelf uitmaken, maar mij spreekt dit toch minder aan.
Vervolgens het eerste stoplichtsprintje…
Wat het vermogen betreft zit alles wel snor. Het ding gaat vooruit zoals het hoort. Alleen had ik soms wel het idee dat hij rond 5500 – 6000 toeren wat op zijnen adem begint te trappen. Hij geeft de indruk dat je hem aan het forceren bent. Een vreemde gewaarwording. Het koppel daarentegen is beestig goed. Voor mij het allerbeste aan deze R56. Op elk moment, bij elk toerental gaat hij ervandoor. Daar merk je wel dat de techniek een serieuze stap in de goede richting heeft gezet.
En zo kom je na een half uurtje terug aan bij de dealer (trouwens heel “mini minded” toffe verkoper)
Ik had hetzelfde gevoel als in Antwerpen bij de voorstelling: heel leuk maar niet “ik moet dit NU ONMIDDELLIJK hebben” (en ik heb dat wel vantijd zenne).
Pas op, als ik geen S’ke gehad had, zou den bestelbon deze voormiddag getekend zijn, maar de meerwaarde ten opzichte van den R53 is te beperkt. Daar leg ik geen ettelijke duizenden euro’s extra voor op tafel.
Ik heb zo het gevoel dat ze hem nog meer willen doen aanslaan bij het grote publiek door hem nog zachter, comfortabeler, stiller, toegankelijker, luxueuzer,… te maken. De madam van den doktoor zal dit een gepast wagentje vinden om met haar vriendinnen van bij de coiffeur naar ne koffieclash te rijden. Zij merkt nog geeneens dat dit eigenlijk een “beest” is en kan er moeiteloos mee overweg. En dat kan toch de bedoeling niet zijn (vind ik). Madam shishi als doelpubliek….
Neen, die mini moet een bommetje op wielen zijn waarbij je het één en ander moet opofferen om dan nog meer rijsensaties te beleven. Kijk maar hoe de classic een mythe geworden is…. Pas op commercieel gezien kan ik BMW/MINI begrijpen hoor. Zij moeten winst maken, zo simpel is het. Alleen spreekt mij dat persoonlijk minder aan.
Zoals al overal verteld is, is de techniek erop vooruit gegaan, maar wat met het “cuore sportivo”….
Ik denk dat ik de R56 oversla en binnen 6 jaar een keertje ga kijken naar de opvolger. Misschien dat BMW dan toch terug wat meer “hardcore” gaat denken
Nog enkele sfeermomenten van vandaag:
http://www.youtube.com/watch?v=_YZwLfAcOPQ
De gefilmde stukjes in de mini zijn wel enkel rechtdoor (en dat was al moeilijk genoeg)
Enkel de Morty kan filmen in de bochten
Geeft toch al wel een beetje een indruk
. Of om het à la borat te zeggen
.
.
gixxer man...gij kunt daar geld mee verdienen... 