The Grand Dolomites Challenge: 3rd -15th June 2007
- !nathalie!
- MINI Master
- Berichten: 1107
- Lid geworden op: 27 Feb 2005
- Locatie: Limburg - Bree
- Contact:
DAG 6 : CANAZEI
Traject 335,7km
Dag goed begonnen…carwash + bandendruk laten controleren. Want er zit een bergpas bij die nogal stijl zou zijn volgens de anderen.
Zon scheen dus weeral vroeg vertrokken voor een lange bochtige rit. Begon bij de Passo S. Pellegrino, 1918m hoog maar vond het maar een onnozel paske, snel foto getrokken en weer door. Toen kwam Passo di Valles, hier heb ik geen bordje met de pas + hoogte zien staan en normaal zou het aan de snelheid liggen dat ik ze niet gezien heb maar denk het toch niet. Dan kwam Passo di Rolle, Passo Cereda, Forcella Aurine, ook bordje van Forcella Franche gemist, Passo di Brocon, Passo di Manghen, Passo di Lavaze….en toen was ik het rijden beetje beu. Ik was moe en wou zo snel mogelijk naar Hotel. Maar moest wel nog Passo di Costalunga doen om er te geraken. Amaai, 335,7 km doen met al die passen, ik was er stikkapot van.
Topper deze dag was Passo di Manghen (2047m), heel mooie weg ernaartoe, beetje smal zoals de Gavia pas maar zeer de moeite waard. Boven op de top was het mistig door het slechte weer maar toch nog leuke foto’s kunnen maken. De goede start deze morgen was voor niks geweest daar ik tijdens de klim naar Manghen tussen de geiten (rechte geiten) terecht kwam en de weg vol “shit” lag.
DAG 7 : CANAZEI
Traject 254km
Dit zou een relax dagje worden. Naar Pragser Wildsee gereden om er een wandeling rond het mooiste meer van de Dolomieten te doen. Kleuren zijn heel mooi, maar wandeling was al na een uur voorbij. Dus nu weer een uurke rijden terug naar een ander meer (Karersee), maar onderweg weg kwijt geraakt en heb zo 1,5 uur gereden. Het lag aan mij hoor, want ik dacht dat ik de weg nu wel zou kennen.
Dus die laatste stop was gecancelled en heb maar weer een carwash gedaan. Weeral op niks daar het weeral begon te regenen.
Ja het is waar, veel regen gehad wat ook niet echt plezant is om met die 18” runflats de haarspeldbochten te nemen. Dus ben voorzichtig geweest.
DAG 8 : CANAZEI
Traject ????
’s Morgens naar Passo di Falzarego gereden om daar de kabelbaan te nemen naar de top waar er een openlucht museum zou zijn van een oorlog tussen de Italianen en de Oostenrijkers en de Hongaren in 1915. Uitzicht was grandioos.
Ik heb maar een paar overblijfselen gezien van die oorlog want anders moest ik te ver lopen. Allez berg af lopen is nog niks, maar terug naar omhoog is iets anders.
Daarna ben ik naar Passo Pordoi gereden om ook daar de kabelbaan te nemen. Ook hier natuurlijk een mooi uitzicht met een cafe dat open was. Hier heb ik lang vertoeft…lekker zonnen
Traject 335,7km
Dag goed begonnen…carwash + bandendruk laten controleren. Want er zit een bergpas bij die nogal stijl zou zijn volgens de anderen.
Zon scheen dus weeral vroeg vertrokken voor een lange bochtige rit. Begon bij de Passo S. Pellegrino, 1918m hoog maar vond het maar een onnozel paske, snel foto getrokken en weer door. Toen kwam Passo di Valles, hier heb ik geen bordje met de pas + hoogte zien staan en normaal zou het aan de snelheid liggen dat ik ze niet gezien heb maar denk het toch niet. Dan kwam Passo di Rolle, Passo Cereda, Forcella Aurine, ook bordje van Forcella Franche gemist, Passo di Brocon, Passo di Manghen, Passo di Lavaze….en toen was ik het rijden beetje beu. Ik was moe en wou zo snel mogelijk naar Hotel. Maar moest wel nog Passo di Costalunga doen om er te geraken. Amaai, 335,7 km doen met al die passen, ik was er stikkapot van.
Topper deze dag was Passo di Manghen (2047m), heel mooie weg ernaartoe, beetje smal zoals de Gavia pas maar zeer de moeite waard. Boven op de top was het mistig door het slechte weer maar toch nog leuke foto’s kunnen maken. De goede start deze morgen was voor niks geweest daar ik tijdens de klim naar Manghen tussen de geiten (rechte geiten) terecht kwam en de weg vol “shit” lag.
DAG 7 : CANAZEI
Traject 254km
Dit zou een relax dagje worden. Naar Pragser Wildsee gereden om er een wandeling rond het mooiste meer van de Dolomieten te doen. Kleuren zijn heel mooi, maar wandeling was al na een uur voorbij. Dus nu weer een uurke rijden terug naar een ander meer (Karersee), maar onderweg weg kwijt geraakt en heb zo 1,5 uur gereden. Het lag aan mij hoor, want ik dacht dat ik de weg nu wel zou kennen.
Dus die laatste stop was gecancelled en heb maar weer een carwash gedaan. Weeral op niks daar het weeral begon te regenen.
Ja het is waar, veel regen gehad wat ook niet echt plezant is om met die 18” runflats de haarspeldbochten te nemen. Dus ben voorzichtig geweest.
DAG 8 : CANAZEI
Traject ????
’s Morgens naar Passo di Falzarego gereden om daar de kabelbaan te nemen naar de top waar er een openlucht museum zou zijn van een oorlog tussen de Italianen en de Oostenrijkers en de Hongaren in 1915. Uitzicht was grandioos.
Ik heb maar een paar overblijfselen gezien van die oorlog want anders moest ik te ver lopen. Allez berg af lopen is nog niks, maar terug naar omhoog is iets anders.
Daarna ben ik naar Passo Pordoi gereden om ook daar de kabelbaan te nemen. Ook hier natuurlijk een mooi uitzicht met een cafe dat open was. Hier heb ik lang vertoeft…lekker zonnen
- !nathalie!
- MINI Master
- Berichten: 1107
- Lid geworden op: 27 Feb 2005
- Locatie: Limburg - Bree
- Contact:
@ Erik : ja Garmin lukt perfect. Mijn werk van thuis is beetje voor niks geweest daar ik nu weer nieuwe routes heb gemaakt zodat ik wat meer vrije tijd had om te zonnen zoals vandaag.
Ben de bergpassen al beetje beu gezien en gereden hoor. Teveel van het goede
Fotokes zijn voor thuis hoor, hier gene tijd om dat te doen. Altijd maar terrassen of een af andere die een terras party houd.
@ Morten : Ja Spaci gaat naar MI...ook aan den toog
Ben de bergpassen al beetje beu gezien en gereden hoor. Teveel van het goede
Fotokes zijn voor thuis hoor, hier gene tijd om dat te doen. Altijd maar terrassen of een af andere die een terras party houd.
@ Morten : Ja Spaci gaat naar MI...ook aan den toog
Hmm, hoe meer ik je dagboek lees hoe meer zin ik krijg naar de komende vakantie Blijkbaar ben er aan genieten en dat was en is ook de bedoeling. Moet wel een ervaring geweest zijn om tussen al die geiten te zitten zo een blauw wit MINI er tussen, hopelijk foto kunnen nemen Goed nieuws is dat de Garmin goed lukt en je zelfs nieuwe ritten aan het maken zijt ! Alléé tot de volgende briefing
- !nathalie!
- MINI Master
- Berichten: 1107
- Lid geworden op: 27 Feb 2005
- Locatie: Limburg - Bree
- Contact:
Ja ik zijn terug hé mannen....stilte is nu gedaan voor sommigen onder u
Ben kapot zunne....hele namiddag op de zetel gelegen. Ik heb bij me een nieuwe ziekte ondekt. De autosnelwegvermoeidheidssyndroom. Lang woord hé! Na al die leuke baantjes in de Dolemieten krijg ik na 5 minuten op de autostrade al last van vermoeidheid. Het zal de enorme saaiheid wel zijn zekers. Maar nog 1 troost, na 3 weken kan ik weer weg.
Foto's staan op mijn andere pc, MINI nog niet helemaal uitgeladen, dus kan ik geen goede info meer geven.
Komt nog wel.
Ben kapot zunne....hele namiddag op de zetel gelegen. Ik heb bij me een nieuwe ziekte ondekt. De autosnelwegvermoeidheidssyndroom. Lang woord hé! Na al die leuke baantjes in de Dolemieten krijg ik na 5 minuten op de autostrade al last van vermoeidheid. Het zal de enorme saaiheid wel zijn zekers. Maar nog 1 troost, na 3 weken kan ik weer weg.
Foto's staan op mijn andere pc, MINI nog niet helemaal uitgeladen, dus kan ik geen goede info meer geven.
Komt nog wel.
- !nathalie!
- MINI Master
- Berichten: 1107
- Lid geworden op: 27 Feb 2005
- Locatie: Limburg - Bree
- Contact:
Hier mijn laatste verslagske.
DAG 9 : CANAZEI – STANZACH
Traject 289,5 km
De terugreis gaat vandaag al van start. Van Italië naar Oostenrijk. Natuurlijk doen we nog enkele mooie grote bergpassen. Beginnen met Passo di Pennes, Passo di Monte Giovo, Passo Rombo en Hahntenjoch. Wederom mooie passen maar het begint allemaal zijn tol te eisen. Mijn foute party muziek en raampje open moet mij wakker houden. Nav op snelste route naar Hotel gezet en gewoon doorgereden. Foto’s maken op de verschillende passen deed ik ook al niet meer. Te moe ofwel te regenachtig. Je krijgt op een foto toch niet te zien waar je in werkelijk doorrijd.
’s Avonds lekkere schnitzel gegeten die de engelsen met hopen schnaps en halve liters bier doorspoelden. Wat kunnen die zuipen zeg
DAG 10 : STANZACH – TITISEE
Traject : vergeten op te schrijven
Weer valt echt niet mee op deze reis. Overal waar ik kom begint het te regenen.
Wegen liggen er glad bij met die aquaplanning en voorbijsteken was ook al een gok want met het opspattende water zag je niks. Dus mooi mijn eigen tempo gereden zonder risico’s. Wat je dus niet kan zeggen van de anderen. Want in Duitsland was het al zover…POLIZEI! 2 van de 3 GP’s moesten aan de kant gaan staan. Gelukkig was ik er niet bij want ik wist begod niet hoeveel ik gereden zou hebben. Ik reed op dat moment juist achter een klein geel autoke die zijn snelheid wel wist C&J moest 150 eurokes betalen maar voor vrouw GP was het erger. Ze won de gouden medaille van de Duitse Politie. Niemand had ooit zo hard door het centrum gereden. Ze kreeg een rekening voor 450 euro’s onder haar neus….direct te betalen. Madam had 149km/uur gereden waar je maar 50 mocht.
De rest wachte bijna een uur op de snelheidsduivels. Andy en Kevin zijn toen nog met de X3 teruggereden om spykiekjes te nemen van de gebeurtenis.
Vanaf dat moment reden ze toch al heel wat minder snel.
Vandaag de laatste bergpassen gemaakt : Gaichtpass en Oberjoch. Blijkbaar had ik weer met de route liggen te prullen en reed ik dus een volledig andere weg met nog enkele haarspelbochten en mooie uitzichten. We zouden in Meersburg een middagpauze nemen maar daar heb ik enkel Chris & Jax gezien. Volgens roadbook zouden we dan een overzet boot nemen, maar daar had ik geen goesting in. Terug de snelste weg naar Titisee en qua tijd scheelde dit ook weer wat. Autosnelweg genomen en weer eens wat snelheid kunnen maken.
DAG 11 : TITISEE – VIANDEN
Iedereen is moe en nam gewoon de snelste weg naar Vianden in Luxemburg. Zodat we daar nog terrasjes kunnen doen. Mooie streek Luxemburg!
Vianden is een klein dorpje. We hebben er de stoeltjeslift genomen om boven op de berg op een zonnig terras te zitten met fantastisch uitzicht. De engelsen wisten wat ze moesten nemen…een bot bier “das boot”. Pint in de vorm van een laars van een halve liter. Probleem hiermee is dat je moet uitkijken hoe je deze drinkt anders krijg je een kwak bier in je gezicht.
De terugtocht naar het hotel was meer een kroegentocht. Van het ene terras naar het andere. Het was ook onze laatste dag samen. Spaceman (De Zwitser) en ik gingen morgen naar huis.
Eten was in het Hotel zelf…spijtig want het was niet zo goed. Ik was bijna van plan om een kebabke te gaan uithalen.
DAG 12 : VIANDEN – BREE
Yep, eerste vakantie zit er al op voor me. Nog enkele mooie baantjes gedaan vooraleer de snelweg op te rijden.
Het was een mooie vakantie geweest. Wel vermoeiend maar blij dat ik het heb meegemaakt. Weer nieuwe toffe MINIfreaks leren kennen, goed kunnen lachen met de droge humor van Andy en Spaci, leuke baantjes en vergezichten gezien, weer veel met MINI kunnen rijden, lekker eten (als het niet in het hotel zelf is!)…wat moet je nog meer. Volgende keer sta ik weer paraat…toch als Stu de Pyreneën gaat doen.
PS : ik zal nu eens beginnen met mijn fotokes hé.
DAG 9 : CANAZEI – STANZACH
Traject 289,5 km
De terugreis gaat vandaag al van start. Van Italië naar Oostenrijk. Natuurlijk doen we nog enkele mooie grote bergpassen. Beginnen met Passo di Pennes, Passo di Monte Giovo, Passo Rombo en Hahntenjoch. Wederom mooie passen maar het begint allemaal zijn tol te eisen. Mijn foute party muziek en raampje open moet mij wakker houden. Nav op snelste route naar Hotel gezet en gewoon doorgereden. Foto’s maken op de verschillende passen deed ik ook al niet meer. Te moe ofwel te regenachtig. Je krijgt op een foto toch niet te zien waar je in werkelijk doorrijd.
’s Avonds lekkere schnitzel gegeten die de engelsen met hopen schnaps en halve liters bier doorspoelden. Wat kunnen die zuipen zeg
DAG 10 : STANZACH – TITISEE
Traject : vergeten op te schrijven
Weer valt echt niet mee op deze reis. Overal waar ik kom begint het te regenen.
Wegen liggen er glad bij met die aquaplanning en voorbijsteken was ook al een gok want met het opspattende water zag je niks. Dus mooi mijn eigen tempo gereden zonder risico’s. Wat je dus niet kan zeggen van de anderen. Want in Duitsland was het al zover…POLIZEI! 2 van de 3 GP’s moesten aan de kant gaan staan. Gelukkig was ik er niet bij want ik wist begod niet hoeveel ik gereden zou hebben. Ik reed op dat moment juist achter een klein geel autoke die zijn snelheid wel wist C&J moest 150 eurokes betalen maar voor vrouw GP was het erger. Ze won de gouden medaille van de Duitse Politie. Niemand had ooit zo hard door het centrum gereden. Ze kreeg een rekening voor 450 euro’s onder haar neus….direct te betalen. Madam had 149km/uur gereden waar je maar 50 mocht.
De rest wachte bijna een uur op de snelheidsduivels. Andy en Kevin zijn toen nog met de X3 teruggereden om spykiekjes te nemen van de gebeurtenis.
Vanaf dat moment reden ze toch al heel wat minder snel.
Vandaag de laatste bergpassen gemaakt : Gaichtpass en Oberjoch. Blijkbaar had ik weer met de route liggen te prullen en reed ik dus een volledig andere weg met nog enkele haarspelbochten en mooie uitzichten. We zouden in Meersburg een middagpauze nemen maar daar heb ik enkel Chris & Jax gezien. Volgens roadbook zouden we dan een overzet boot nemen, maar daar had ik geen goesting in. Terug de snelste weg naar Titisee en qua tijd scheelde dit ook weer wat. Autosnelweg genomen en weer eens wat snelheid kunnen maken.
DAG 11 : TITISEE – VIANDEN
Iedereen is moe en nam gewoon de snelste weg naar Vianden in Luxemburg. Zodat we daar nog terrasjes kunnen doen. Mooie streek Luxemburg!
Vianden is een klein dorpje. We hebben er de stoeltjeslift genomen om boven op de berg op een zonnig terras te zitten met fantastisch uitzicht. De engelsen wisten wat ze moesten nemen…een bot bier “das boot”. Pint in de vorm van een laars van een halve liter. Probleem hiermee is dat je moet uitkijken hoe je deze drinkt anders krijg je een kwak bier in je gezicht.
De terugtocht naar het hotel was meer een kroegentocht. Van het ene terras naar het andere. Het was ook onze laatste dag samen. Spaceman (De Zwitser) en ik gingen morgen naar huis.
Eten was in het Hotel zelf…spijtig want het was niet zo goed. Ik was bijna van plan om een kebabke te gaan uithalen.
DAG 12 : VIANDEN – BREE
Yep, eerste vakantie zit er al op voor me. Nog enkele mooie baantjes gedaan vooraleer de snelweg op te rijden.
Het was een mooie vakantie geweest. Wel vermoeiend maar blij dat ik het heb meegemaakt. Weer nieuwe toffe MINIfreaks leren kennen, goed kunnen lachen met de droge humor van Andy en Spaci, leuke baantjes en vergezichten gezien, weer veel met MINI kunnen rijden, lekker eten (als het niet in het hotel zelf is!)…wat moet je nog meer. Volgende keer sta ik weer paraat…toch als Stu de Pyreneën gaat doen.
PS : ik zal nu eens beginnen met mijn fotokes hé.
- !nathalie!
- MINI Master
- Berichten: 1107
- Lid geworden op: 27 Feb 2005
- Locatie: Limburg - Bree
- Contact:
- minibandit
- MINI Nutter
- Berichten: 5999
- Lid geworden op: 28 Nov 2005
- Locatie: Kontich
- Contact:
- cooperke s
- MINI-aholic
- Berichten: 831
- Lid geworden op: 11 Apr 2007
- Locatie: Sint-Niklaas
Hmmmmmmmmm, knappe foto's tussen Goe gedaan. Mooie vergezichten te zien, zeker waar die smalle MINI wegen zo aan het kronkelen zijn en dat moet heerlijk geweest zijn om daar te rijden.
Amaai daar zat zo iemand mee een serieuse lens bij hem
Dit moet een toffe vakanite geweest zijn. Thx dat we hebben kunnen meegenieten.
Amaai daar zat zo iemand mee een serieuse lens bij hem
Dit moet een toffe vakanite geweest zijn. Thx dat we hebben kunnen meegenieten.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten